Łubin - roślina z wiejskich ogrodów, pachnąca, zwabiająca pszczoły, dzięki szerokiej palecie barw umożliwia tworzenie ciekawych akcentów kolorystycznych.
Rośliny wyrastają od 70 do 120 cm, mają sztywne, grube łodygi oraz zielone dłoniaste liście. Kwiaty są liczne, w barwach tęczy, zebrane w majestatyczne, strzeliste kwiatostany. Jesienią pojawia się szeroki, omszony strąk, zawierający nasiona.
Łubiny kwitną w czerwcu i lipcu, motylkowate kwiaty są zebrane na szczytach pędów w proste grona lub kłosy osiągające nawet do 50 cm długości. Po przekwitnięciu kwiatostany należy usunąć, wtedy roślina powtórnie zakwitnie jesienią.
Najbujniej rośnie, gdy posadzimy ją na glebie próchniczej, głęboko uprawionej, średnio wilgotnej, lekko kwaśnej lub o odczynie obojętnym. Lubi słoneczne stanowisko.

Wśród łubinów ogrodowych mamy szeroki wybór mieszańcami ogrodowymi.
Łubiny ogrodowe zostały utworzone poprzez skrzyżowanie łubinu trwałego
(Lupinus polyphyllus) z łubinem krzewiastym (Lupinus arboreus).
Kwiatostany łubinu ogrodowego, złożone są z motylkowatych pachnących
kwiatów w barwach żółtej, pomarańczowej, różowej, czerwonej lub
niebieskiej, a u niektórych odmian dwubarwnych.
Zastosowanie w
ogrodach naturalistycznych i wiejskich. Stosowany na jednorodne rabaty
bylinowe oraz na kwiat cięty . Starsze rośliny nie znoszą przesadzania.
Łubiny pozostają na jednym miejscu 4?6 lat.